Drewno olszowe (olchowe) stosuje się w przemyśle do produkcji sklejki. Jest to doskonałe drewno w obróbce. W lutnictwie olszę nazywa się "olchą", jest to również potoczna nazwa rodzaju. Ma dobre właściwości akustyczne i dobrze się suszy (nie pęka). Stosowana w budowie korpusów gitar elektrycznych. Drewno używane jest do budowy stępek łodzi i jachtów drewnianych. W kraju występują trzy gatunki olchy: czarna, szara i zielona. Pierwsza ma duże znaczenie gospodarcze (porównywalne z brzozą). Drewno olchy jest lekkie, miękkie, bardzo łatwo łupliwe, dość kruche, łatwo zapalne. Kurczliwość średnia. W suszeniu łatwe. Drewno łatwe w obróbce skrawaniem, do gięcia zbyt kruche. Klei się dobrze, bardzo dobrze barwi się (używane do imitowania drewna mahoniowego) i bardzo dobrze daje się polerować. Nasycalność dobra. Na wolnym powietrzu drewno olchowe jest nietrwałe; składowane w korze łatwo ulega zapatrzeniu i rozkładowi przez grzyby. Wysuszone drewno ma trwałość mniejszą od przeciętnej, gdyż łatwo niszczą je owady. W wodzie bardzo trwałe, z czasem ulega zabarwieniu na kolor brunatno czerwony, a następnie kamienieje. Charakterystycznym szczegółem, służącym do rozpoznawania drewna olszy jest barwa: drewno olszy czarnej jest barwy pomarańczowej, która zmienia się w miarę przesychania w ciemniejszą czerwono-brązową. Woń drewna olszy jest bardzo charakterystyczna: kwaśna z nieprzyjemnym, cuchnącym (zwłaszcza u olszy czarnej) zapachem.
